LifeHack Na Kreatywność – Praktyczny Sposób Na 17 000 Zastosowań Cegły
Przychodzisz na rozmowę o pracę albo na szkolenie z kreatywności i nagle dochodzi do „jakże znakomitego testu” (z tym znakomitym to sarkazm
)„proszę znaleźć xx zastosowań dla cegły (lub czegokolwiek innego)„. Skrajnie nieżyciowe zadanie, ponieważ często pomijany jest praktyczny aspekt tego testu. Jako, że test dotyczy kreatywności i „procesu twórczego” (cokolwiek to znaczy) , a nie praktycznego zastosowania (są rzeczy dużo bardziej wydajne , skuteczne i kreatywne niż cegła), to poniżej przedstawiam pewne podejście, które czerpie z technik teatru improwizacji i które można zastosować praktycznie zawsze przy tego typu zadaniach.Tak, więc mały improwizacyjny lifehack, który przy okazji świetnie demonstruje, o co chodzi w technikach improwizacji. Na początku podam sposób, później wyjaśnienie.
1. Wypisz xxx rzeczowników, które pierwsze przychodzą ci do głowy. Wezmę tutaj na przykład kilka wyrazów z demonstracji tego podejścia na ostatnim szkoleniu praktycznej improwizacji i rozwiązania i rozwiązania, które padły.
Długopis
Pies
Żarówka
Drzwi
Ściana
Mapa
Torpeda
2. Następnie do każdego wyrazu dodajemy cegłę i skupiamy się, aby znaleźć wspólne połączenia. Nadajemy temu sens.
Długopis + Cegła = Można w cegle zrobić małe dziurki, postawić na biurku i zrobić z tego przybornik na długopisy
Pies + Cegła = Małego psa można przywiązać do cegły, żeby nie uciekł. Dużego, gdy atakuje można uderzyć, aby się obronić
Żarówka + Cegła = Jesteś zmęczony po całym dniu pracy, leżysz w łóżku i masz cegłę pod ręką, a nie chce ci się wstawać by zgasić światło to…
Drzwi + Cegła = Jeżeli drzwi nie mają obijać ściany to wstaw cegłę. Jeżeli chcesz, aby drzwi od mieszkania były cały czas otwarte, (bo np. po tym ćwiczeniu zauważyłeś, że cegły są naprawdę zajebiste:) i chcesz wnieść ich dużo więcej do swojego domu), to podłóż cegłę przy drzwiach i nie będą się już same zamykać.
Ściana + Cegła = Oczywiste, że do budowy ściany. Możesz też użyć cegły na narysowania czegoś na ścianie.
Mapa + Cegła = możesz przycisnąć mapę cegłą, aby się nie zawijała na wietrze.
Torpeda + Cegła = możesz zrobić podstawkę pod torpedę tak, aby wygodniej ją było podnosić (i nie ubić sobie palców)
I tak dalej… Tak, jak wspomniałem na początku są pewnie dużo bardziej praktyczne sposoby np. do wyłączenia żarówki, ale jeżeli ktoś sprawdza twoją „kreatywność” (cokolwiek to znaczy), a nie faktyczne zastosowania, to jest to świetna technika.
Pytanie, co powyższe ma wspólnego z technikami improwizacji? Bardzo, ale to bardzo wiele… Otóż w improwizacji przyjmujemy i odnosimy się do tak zwanych „ofert” (np. do pomysłów partnerów scenicznych lub pomysłów podawanych przez publiczność). Takie oferty musimy przyjąć (patrz: akceptowanie) i się do nich odnieść. Właśnie dzięki temu powstaje coś zupełnie nowego. Akcja się rozwija, a gracze sceniczni nie czerpią po raz kolejny tych samych pomysłów ze swoich głów.
Jeżeli wypiszesz kilkanaście różnych wyrazów (nawet, jeżeli wydają ci się na początku totalnie głupie), to o wiele łatwiej się do nich odnieść i nadać im sens, niż wymyśleć coś z głowy – na poczekaniu.
W momencie, gdy wymyślasz coś od razu „z głowy”, to może się zacząć „walka na oryginalność” – ten pomysł będzie mało oryginalny, więc go nie powiem itp. Może się też zdarzyć tak, że trafisz na totalną pustkę, zawiesisz się i nie powiesz nic. A to dużo gorsze niż podanie nawet najbardziej absurdalnego przykładu z torpedą.
Podanym powyżej sposobem po prostu traktujesz kolejne wyrazy jak „ofertę” i masz się do tego odnieść – kropka. Nawet, jeżeli już totalnie nie jesteś w stanie nadać czemuś odpowiedniego sensu, to pomiń tę ofertę i zajmij się kolejną. Być może później nadasz jej odpowiedni sens, albo po prostu okaże się, że nie było warto się do niej odnosić.
Autorem artykułu jest Michał Mącznik
www.praktycznaimprowizacja.pl
